De vlieg

Vol trots laat ik mijn nieuwe zonnebril aan dochterlief zien, zo'n enorm geval wat modieus blijkt te zijn en dat ik ook heus wel met mijn tijd meega, zet ik de zonnebril op kijk naar mijn idee erg sexy met mijn lipjes iets getuit naar haar en vraag "En wat vind je van mijn mega coole bril?" Dochterlief kijkt mij wat onderzoekend aan alsof ze wil zeggen: "waar heb ik zo'n moeder aan verdient" zucht wat en zegt "mam op jou leeftijd kan je die taal echt niet meer uitslaan hoor met je 'mega coole bril,' dat hoort gewoon niet!" Zoonlief valt haar bij knikt instemmend en roept: "Je bent overjarig ma,laat dat alsjeblieft aan ons over."

 Ik mompel een paar verwensingen iets van "krijgen jullie lekker het lazerus" en vraag: "Nou wat vind je nou van mijn bril?" Mijn schattige dochter giert het uit van het lachen "Je lijkt op een dikke vlieg, met die enorme bril!" Zoonlief rolt over de grond van het lachen "Een dikke strontvlieg" Die twee hebben elkaar weer gevonden denk ik mopperend. Ik berg mijn bril  op en dochterlief graait naar de bril, zet hem op kijkt in de spiegel en zegt: "Mooi jij zet die vast nooit meer op en ik heb er weer een mega coole zonnebril bij"

Soms he...soms verlang ik zo terug naar die schattige babytijd toen ze nog niet konden praten!

Discreet

"Heb jij je g-spot al ontdekt, het moet hemels zijn als je die sensatie mag ervaren en het blijkt toch echt te bestaan," Boven mijn dampende kop koffie kijk ik mijn vriendin aan. "Het stukje paradijs op aarde,? Nee het is voor mij een mysterieus zwart gat, het schijnt dat je door het eerste gevoel heen moet, de eerste paar minuten heb je het idee dat je alles onder pist als dat sponsachtige weefsel wordt gestimuleerd, ze hebben er zelfs speciale vibrators voor die gebogen zijn zodat dat ding gelijk je paradijs kan vinden," ratel ik door. Ik zie de ogen van Bar oplichten terwijl zij de laptop erbij pakt.

Na een paar minuten brult ze ""jaaaa dat is hem, hij die ons de hemel en het paradijs laat beleven, " en ze laat mij de foto van de speciale g-spot vibrator zien. Voor mijn ogen voltrekt zich een waar drama van een oerlelijke knalblauwe gebogen staaf, als je er een wit puntmutsje opzet is het precies een smurf. Ontzet staar ik Bar aan, "God Christus Bar je denkt toch niet dat ik mij laat penetreren door een smurfenlul,?" "Alles in het kader van ons g-spot onderzoekje Car, we gaan hem direct bestellen". Ik zucht en zo gezegd zo gedaan, het pakketje wordt morgen geleverd. Heel discreet.

Als de volgende dag de bel gaat vlieg ik naar de deur en een knappe pakket bezorger staart mij aan. "Ah mijn boek zeg ik met een nerveus lachje," Gris het pakketje uit zijn handen en vraag waar ik moet tekenen. De knappe pakket jongen kijkt mij lachend aan en zegt: "Tuurlijk.......een boek." De ellendeling weet het denk ik, kan godver ook niet anders, alles wat discreet wordt thuisbezorgd heeft met erotiek te maken. Lachend neemt de pakket jongen afscheid en met een vette knipoog roept hij: "veel plezier dame met je...eh boek!" Voor de eettafel pak ik het pakketje uit en ik kijk naar die afgrijselijke blauwe smurfenlul, ik kan er niks aan doen maar associeer dat kreng toch echt met smurfen en ik kan er helegaar niet opgewonden van raken. Ik bel Bar op," ik heb um hoor de buit is binnen." "Ohwieee ga je hem gelijk uitproberen Carrie, kom op ik ben zooo nieuwsgierig." kirde ze vrolijk. "Zeg? Hebbie tegen een deur aangelopen ofzo, je denkt toch niet dat ik met jou nog aan de telefoon die smurfenlul in mijn  ehhh..." Bar lacht en hangt op met de boodschap dat ik hem moet uitproberen en later terug kan bellen met de uitslag.

Ik lees de gebruiksaanwijzing en denk: wat is dat nou weer pas op met vocht. Een vibrator en dan oppassen met vocht wat moet je er dan mee doen denk ik hardop?  Ik sta voor de spiegel en duw de smurfenlul in mijn oor en gier het uit om mijn eigen stompzinnige handeling, als op dat moment dochterlief binnen komt wandelen. "Mam wat ben jij in godsnaam aan het doen?" Ik draai mij langzaam om en staar in een paar wijd open gesperde ogen. "Nou ik eh.." Help hoe red ik mij hier uit, denk ik en ondertussen werken mijn hersenen op volle toeren voor zover dat mogelijk is. 'Oorthermometer!' "Ja een nieuwe oorthermometer en ik test hem even uit," ondertussen besef ik dat het echt een lullig gezicht moet zijn omdat ik nog altijd met die smurfenlul in mijn oor sta. Dochterlief ook niet helemaal van gisteren heeft de verpakking allang op tafel zien liggen en lacht mij vierkant uit. "Klein midlifecrisisje mam," zegt het kreng en loopt naar buiten.

Ik houd de smurfenlul voor mij en alsof ik in die luttele minuten een band met het oerlelijke kreng heb opgebouwd spreek ik hem toe: "Nou jongen ik heb het geprobeerd met je, maar ik denk niet dat het wat wordt tussen ons, ik kan je niet de aandacht geven die jij verdient, als ik je zie moet ik aan een heel smurfenvolk denken en bevordert zeker niet onze relatie, dus bij deze verbreek ik elk contact." Ik stop de smurfenlul netjes terug in de verpakking en morgen gaat hij in het kader van het hergebruik naar de kringloopwinkel. Heel discreet.

Een vredige conversatie met twee zedige pinguins

Naar buiten kijkend zonder enig donderwolkje aan de strakblauwe hemel besloot ik deze dag te gaan genieten! Tuindeuren open boek mee en mij installeren op de tuinstoel onder vredig getjilp van vogeltjes. Mij niet ergeren aan de puberzoon die half liggend met uitdrukking van 'lekker boeihuh' op de bank tv ligt te kijken,maar geenieten van mijn kop koffie en boek. Alsof de duvel er mee speelt gaat de deurbel.  Ik kijk naar zoon, zoon kijkt naar mij, ik zucht en hij weet dat ik weet dat hij wint en ik sta op om open te doen.

Voor mij staan twee oude dametjes in het zwart gekleed met zwart hoedje en wit kraagje en in een flits schiet het door mij heen, ach schattig twee zedige pinguins. "Goedemorgen meisje" Meisje? Wat nou meisje ik ben vrouw met klapperende,rammelende eierstokken en al, ik heb twee bloedjes van kinderen geworpen, denk ik geïrriteerd. De ene zedige pinguin begint te ratelen: "wij komen vrede brengen, en morgen kan alles anders zijn ,want hoe zou je het vinden als er morgen over de hele wereld vrede is?" Oh goeie god wat heb ik nou weer aan mijn fiets hangen, denk ik, maar vriendelijk als ik ben zeg ik: "Dat zou mooi zijn, geen oorlog geen verdriet alleen maar vrede en liefde helaas niet haalbaar!"Maar meisje toch natuurlijk is dat haalbaar als je maar gelooft en god heeft besloten dat het tijd is voor een ommekeer, wij komen god bij je thuis brengen en de vrede is in aantocht."zegt de andere zedige pinguin. Geschrokken kijk ik met wijd opengesperde ogen om mij heen, het zal toch niet, waar hebben ze die man gelaten,wat moet ik met die vreemde snuiter in mijn huis? "Ik geloof niet in god." De ene zedige pinguin slaat haar hand voor haar mond en tolt en beetje, met een beetje pech zakt ze inelkaar en kan ik mijn reanimatiecursus in praktijk brengen denk ik bezorgd. De andere pinguin slaakt een kreet en vraagt: "kindje hoe komt dat nou?" "God brengt het beste in je boven,god is liefde en maakt de mens tot een beter mens." Wauwelt de zedige pinguin door." "Dus u wil zeggen dat ik slecht ben omdat ik niet geloof,dat ik alle ellende over mijzelf afroep omdat god niet in mijn hartje woont,?" tier ik vol ongeloof. "Ik haat het geloof, veel ellende, oorlogen,leugens en machtsmisbruik komen voort uit het geloof, neem hier de levenstroom ook zo'n gelovige sekte die je voorhouden dat zij ernstige zieke kinderen kunnen genezen, folders verspreiden met invalide kinderen die weer vrolijk het gebouw uitlopen na een gebed van een godsdienstwaanzinnige charlatan, Als er een hel zou bestaan zouden zij voor eeuwig branden, ik respecteer mensen die geloven maar zeg niet dat ik slecht ben omdat ik niet geloof,"spuug ik uit. De zedige pinguins kijken mij met wijd opengesperde ogen angstig en vol afschuw aan. Ik pletter de deur dicht en briesend als een op hol geslagen paard stamp ik naar binnen. Mijn zoon vraagt grijnzend:  "gaat het goed mam?"

Met mijn handen opgeheven naar de hemel als een echte 'dramaqueen' schreeuw ik: "Ik haat zedige pinguins, ik haat gestoord te worden op deze vredige dag, ik haat de haatdragende haters, ik haat diegene die ongelovigen haten."..'Sterf!'...."Ik ben niet slecht!"

Mijn mama is een moordenaar

Dat ik een tik heb meegekregen van 'Gilles de la Tourette' welliswaar miniscule, speelt wel eens door mijn gedachten. Mijn hersenspinsels kunnen zulke morbide vormen aannemen dat de honden er geen brood van lusten. Gelukkig blijven ze in mijn gedachten en noem ik het 'mijn stille la Tourette' Alhoewel....

Jaren geleden toen de kinderen nog op de basisschool zaten had ik weer eens zo recalcitrante dag. Een dag waarvan alles mis gaat. Druk, stress en altijd te laat. (Trouwens ook zo'n gave van mij overal en altijd te laat komen) Dus zodoende was ik ook weer laat om de kinderen uit school te halen, ik sprinte de deur uit sprong in mijn auto en met gierende banden reed ik naar school. Op de vronkenlaan was enig oponthoudt en ik zat al weer tierend en scheldend achter het stuur. Fuck politiecontrole, enkele auto's werden richting parkeerplaats gedelegeerd en ik reed door tot het agentje met zijn linkerarm gebaarde dat ik ook de parkeerplaats op moest rijden. Ik glimlachte liefjes reed met een boog de parkeerplaats op om vervolgens achter hem langs door te rijden. In mijn achteruitkijkspiegel zag ik de verbouwereerde agent mij nakijken en ik zwaaide nog eventjes vriendelijk. Linksaf de straat in en parkeren rennend naar het schoolplein.

Gelukkig waren de kinderen nog niet uit en ik schaarde mij tussen het volk dat zich ouders noemt. Ik was altijd het soort buitenbeentje op school,voelde mij er niet op mijn gemak had nooit contact met al die meest perfecte moeders en nam ook nooit deel aan de koffiegroep. Ik werd dan ook genegeerd alsof ik het laatste exemplaar der melaatsen was.

Ik staarde een beetje voor mij uit en voelde een klopje op mijn schouder draaide mijn hoofd om en keek recht in het gezicht van de verbouwereerde oom agent. "Mevrouw,"zei oom agent "wilt u nu direct met mij  meelopen!" Ik glimlachte liefjes en zei: "Nee dat wil ik niet!" oom agent trekt zijn mond open, zonder enige geluid klapt hij hem weer dicht en kijkt mij aan alsof ik ter plekke verander in een buikdanseres van 150 kilo.Met enige stemverheffing en ietwat rood aangelopen hoofd zegt oom agent,"u moet nu met mij meelopen" Ondertussen is het op het schoolplein één gonsende massa van gesis en gefluister alsof ik in een bijenkorf terecht ben gekomen. Ja kijk en roddel maar, denk ik, stelletje hypocriete, arrogante theedozen! Geniet maar van het schouwspel maar ik weet dat jij met je buurman neukt en jij daar met je zogenaamde 'huisvriend' jij laat je onderpissen en spuiten door dat afzichtelijke gedrocht zodat je zelf weer het idee krijgt dat je een vrouw bent! Mijn gedachten worden afgebroken door een kuchende oom agent die zijn geduld aardig begint kwijt te raken. "Al gaat u hier op zijn kop staan, stampen of springen u zult mij aan mijn haren moeten meeslepen, want ik loop niet uit mijzelf mee voordat mijn kinderen uit school komen," fluister ik vervaarlijk. "Mijn bloedjes moeten opgevangen worden en niet verloren op het plein om zich heen kijken waar hun moeder is gebleven, en daarna loop ik bij u langs" Met enige verbazing hoor ik oom agent "dat is goed"mompelen en loopt weg. Het volk dat zich ouders noemt, kijkt een beetje minderwaardig op mij neer, maar ik heb er schijt aan steek mijn neus in de lucht en zie mijn kinderen aan komen lopen.

Met de kinderen elk aan één hand wil ik het plein aflopen als één zo'n levenloos monster op mij af komt lopen en het lef heeft om toch wat opheldering te vragen. "Goh,"zegt zij, "er is toch niks ernstigs aan de hand,?" En als een luid brullend gewond dier bler ik: "nee hoor ik word al maanden in de gaten gehouden, ze zijn nog laat, ik word verdacht van moord op mijn exman." Met de kinderen aan mijn hand en opgeheven hoofd loop ik het plein af, mijn zoon zet een lied in mijn dochtertje gilt hard mee en ik denk: 'what the hell'  en huppelend val ik de twee al zingend bij: 'Mijn moeder is een moordenaar,mijn moeder is een moordenaar.'