Bij deze wil ik even melden dat ook ik ben overgestapt op de bloggerssite van wordpress.
Als jullie het leuk vinden en mij willen blijven volgen ben ik te vinden op:
Http://carmen1157.wordpress.com .
Misschien tot daar.
En anders tot ooit....
dinsdag 6 december 2011
maandag 5 december 2011
Jij daar op je witte wolk!
Hè zit je daar lekker op je witte wolk! lachend over de rand heen kijkend, of heb je spijt?
Kijk je ook nog wel eens naar mij, of ben ik vergeten?
Soms vraag ik het mij af, ik vraag mij zoveel af het waarom bijvoorbeeld?
Denk jij er ook nog wel eens aan terug?
Of zweef je op je witte wolk door de tijd en lach je alles en iedereen uit op dit aards bestaan? Weet jij, wat wij niet weten? Ik zou het mij niet af moeten vragen, het hoe en waarom? Ik zal het denk ik nooit te weten komen.
Hè jij daar op die witte wolk, misschien zit je wel in de hemel, mocht dat zo zijn doe dan God de groeten van mij, mocht hij bestaan. Of misschien zit je wel in de hel, wie zal het zeggen?
Kus dan de Duivel maar van mij,dat past beter bij ons beiden.
Weet je? Stort maar lekker door je witte wolk heen en verdwijn in het oneindige heelal,zoals je hier ook net zo plotseling verdween! Ik wil mij niks meer afvragen, ik hoef mij ook niks af te vragen. Het is goed zo!
En toch.....toch vraag ik mij af....
Kijk je ook nog wel eens naar mij, of ben ik vergeten?
Soms vraag ik het mij af, ik vraag mij zoveel af het waarom bijvoorbeeld?
Denk jij er ook nog wel eens aan terug?
Of zweef je op je witte wolk door de tijd en lach je alles en iedereen uit op dit aards bestaan? Weet jij, wat wij niet weten? Ik zou het mij niet af moeten vragen, het hoe en waarom? Ik zal het denk ik nooit te weten komen.
Hè jij daar op die witte wolk, misschien zit je wel in de hemel, mocht dat zo zijn doe dan God de groeten van mij, mocht hij bestaan. Of misschien zit je wel in de hel, wie zal het zeggen?
Kus dan de Duivel maar van mij,dat past beter bij ons beiden.
Weet je? Stort maar lekker door je witte wolk heen en verdwijn in het oneindige heelal,zoals je hier ook net zo plotseling verdween! Ik wil mij niks meer afvragen, ik hoef mij ook niks af te vragen. Het is goed zo!
En toch.....toch vraag ik mij af....
zondag 4 december 2011
Mijn wereld.
Pak mijn hand die ik aanreik om een klein stukje in mijn wereld rond te dwalen.
In mijn kosmos, dansend op de lichtgolven waar geen van twee de leider is maar samen een stukje van mijn pad bewandelen. Geen onbegaanbare paden met hoge heuvels en diepe dalen,
geen links, geen rechts, geen kruising met keuzes maar gewoon rechtdoor. Gewichtloos zwevend door mijn wereld, en de blikken gericht naar de horizon, zonder naar verleden, heden en
toekomst te kijken, om zo mijn universum en mijn tijdlijn te creëren.
Maar daar in die gewichtloze wereld waar geen zwaartekracht bestaat, bestaat ook geen aantrekkingskracht en waar geen aantrekkingskracht bestaat, zullen twee lichamen elkaar nooit vinden.
De perfecte wereld bestaat die?
Want daar waar zwaartekracht altijd aanwezig is en alles bijeenhoudt is de massa het grootst en hoe groter de massa hoe sterker de onderlinge aantrekkingskracht, des te meer keuzes er zullen zijn!
De perfecte wereld bestaat niet!
Wanneer wij samen in mijn wereld zweven of met vaste voeten het pad bewandelen, geniet dan van dat moment, want daar waar de massa bijeen komt zal zwaartekracht ons pad doen afbuigen, en zal ieder weer zijn eigen weg inslaan. En ik zal verder lopen om deze of gene te ontmoeten die op zijn of haar beurt weer een stukje met mij mee loopt.
En ik zal doorlopen in mijn wereld zonder beloftes.....
In mijn kosmos, dansend op de lichtgolven waar geen van twee de leider is maar samen een stukje van mijn pad bewandelen. Geen onbegaanbare paden met hoge heuvels en diepe dalen,
geen links, geen rechts, geen kruising met keuzes maar gewoon rechtdoor. Gewichtloos zwevend door mijn wereld, en de blikken gericht naar de horizon, zonder naar verleden, heden en
toekomst te kijken, om zo mijn universum en mijn tijdlijn te creëren.
Maar daar in die gewichtloze wereld waar geen zwaartekracht bestaat, bestaat ook geen aantrekkingskracht en waar geen aantrekkingskracht bestaat, zullen twee lichamen elkaar nooit vinden.
De perfecte wereld bestaat die?
Want daar waar zwaartekracht altijd aanwezig is en alles bijeenhoudt is de massa het grootst en hoe groter de massa hoe sterker de onderlinge aantrekkingskracht, des te meer keuzes er zullen zijn!
De perfecte wereld bestaat niet!
Wanneer wij samen in mijn wereld zweven of met vaste voeten het pad bewandelen, geniet dan van dat moment, want daar waar de massa bijeen komt zal zwaartekracht ons pad doen afbuigen, en zal ieder weer zijn eigen weg inslaan. En ik zal verder lopen om deze of gene te ontmoeten die op zijn of haar beurt weer een stukje met mij mee loopt.
En ik zal doorlopen in mijn wereld zonder beloftes.....
zondag 27 november 2011
Vlucht
lees mij
Voel mij
Hoor mij
Zie mij
Raak mij
Laat mij vrij
Praat met mij
Lach met mij
Huil met mij
Dans met mij
Vrij met mij
Maar kom nooit te dichtbij
Mocht ooit
Mijn diepste gevoel spreken
Mijn hartstocht gaan vlammen
Jouw pijn,
mijn pijn zijn
Zal ik vluchten.....
Voel mij
Hoor mij
Zie mij
Raak mij
Laat mij vrij
Praat met mij
Lach met mij
Huil met mij
Dans met mij
Vrij met mij
Maar kom nooit te dichtbij
Mocht ooit
Mijn diepste gevoel spreken
Mijn hartstocht gaan vlammen
Jouw pijn,
mijn pijn zijn
Zal ik vluchten.....
Duivelse wraak
Haar hellevuur zal branden.
Duivels zijn, zet kwaad bloed.
Om je hart te verschroeien.
Een aanraking, haar duivelse wraak is zoet.
Vlammende tongen likken jouw lichaam.
Al je weerstand is gebroken en gekraakt.
Jouw vuur voor haar aangewakkerd.
Zij 'de duivel' heeft je met haar hitte aangeraakt.
Je zal eeuwig branden van verlangen.
Altijd smekend om meer en meer.
Ondraaglijke hitte in jouw lichaam.
Wat zij moet doven keer op keer.
Jouw lichaam ,jouw geest,
totaal aan haar verknocht
Nimmer zal jouw lust doven,
want je hebt je ziel,
'aan haar,'
'de duivel' verkocht!
Duivels zijn, zet kwaad bloed.
Om je hart te verschroeien.
Een aanraking, haar duivelse wraak is zoet.
Vlammende tongen likken jouw lichaam.
Al je weerstand is gebroken en gekraakt.
Jouw vuur voor haar aangewakkerd.
Zij 'de duivel' heeft je met haar hitte aangeraakt.
Je zal eeuwig branden van verlangen.
Altijd smekend om meer en meer.
Ondraaglijke hitte in jouw lichaam.
Wat zij moet doven keer op keer.
Jouw lichaam ,jouw geest,
totaal aan haar verknocht
Nimmer zal jouw lust doven,
want je hebt je ziel,
'aan haar,'
'de duivel' verkocht!
donderdag 24 november 2011
Mijn liefste zoon
De huis telefoon rinkelt en ik neem op.."hallo met Carmen". "Jezus ma wanneer komt er een tijd dat jij je mobiel is opneemt, je bent altijd en eeuwig onbereikbaar!" "Je hebt mij nu toch aan de lijn zeur dan niet," roep ik verontwaardigd. Zoonlief zucht aan de andere kant van de lijn en vervolgt: "ben je thuis dan kom ik een kop koffie halen?"
Aan de koffie verteld hij hoe zijn sollicitatiegesprek is verlopen en we keuvelen wat over en weer. Opeens zegt hij: "in mijn bed heb ik altijd de wildste ideeën, ik bedenk ze, ben te lui mijn bed uit te stappen om het op te schrijven en de volgende dag ben ik het vergeten." "Joh hoe verrassend," zeg ik sarcastisch. Hij kijkt me aan en vervolgt, "Dankzij jou weet ik nu wat ik wil gaan studeren," 'ik word psychiater!' "Hoezo dankzij mij?" vraag ik een beetje argwanend. "Jij hebt een kronkel en wordt mijn eerste patiënt," zegt zoonlief.
"Ik dacht dat je schrijver wilde worden, of is dat weer van de baan?" 'Nee nee', zegt zoonlief, "maar ik weet niet hoe ik moet beginnen, of eigenlijk weet ik het wel, mijn eerste zin begint met: zoals elke ochtend word ik wakker, en vermoeid stap ik mijn bed uit, beneden is de eerste ontmoeting met mijn moeder in haar badjas, ik kan het wel uitschreeuwen en wil dat beeld uit mijn hoofd wissen met wat pillen en wodka, ik wil terug naar bed." Zelf kan zoonlief er gelukkig wel om lachen!
Ondertussen duw ik hem mijn laatste blogs onder zijn neus. 'Hier lees' zeg ik gebiedend. 'Godsamme ma!' "Wat een melancholieke teksten, über zwaar hoor die teksten van jou, je zou bijna van een brug afspringen!" "Hoe kom je zo mam?" vraagt hij nog. Ik kijk hem aan, kies elk woord zorgvuldig en zeg duidelijk articulerend " dat gevoel is 21 jaar geleden geboren kind..."EEN-EN-TWINITG jaar geleden!" Zijn gezicht sprak boekdelen.
Nu was het mijn beurt om te lachen.....
Aan de koffie verteld hij hoe zijn sollicitatiegesprek is verlopen en we keuvelen wat over en weer. Opeens zegt hij: "in mijn bed heb ik altijd de wildste ideeën, ik bedenk ze, ben te lui mijn bed uit te stappen om het op te schrijven en de volgende dag ben ik het vergeten." "Joh hoe verrassend," zeg ik sarcastisch. Hij kijkt me aan en vervolgt, "Dankzij jou weet ik nu wat ik wil gaan studeren," 'ik word psychiater!' "Hoezo dankzij mij?" vraag ik een beetje argwanend. "Jij hebt een kronkel en wordt mijn eerste patiënt," zegt zoonlief.
"Ik dacht dat je schrijver wilde worden, of is dat weer van de baan?" 'Nee nee', zegt zoonlief, "maar ik weet niet hoe ik moet beginnen, of eigenlijk weet ik het wel, mijn eerste zin begint met: zoals elke ochtend word ik wakker, en vermoeid stap ik mijn bed uit, beneden is de eerste ontmoeting met mijn moeder in haar badjas, ik kan het wel uitschreeuwen en wil dat beeld uit mijn hoofd wissen met wat pillen en wodka, ik wil terug naar bed." Zelf kan zoonlief er gelukkig wel om lachen!
Ondertussen duw ik hem mijn laatste blogs onder zijn neus. 'Hier lees' zeg ik gebiedend. 'Godsamme ma!' "Wat een melancholieke teksten, über zwaar hoor die teksten van jou, je zou bijna van een brug afspringen!" "Hoe kom je zo mam?" vraagt hij nog. Ik kijk hem aan, kies elk woord zorgvuldig en zeg duidelijk articulerend " dat gevoel is 21 jaar geleden geboren kind..."EEN-EN-TWINITG jaar geleden!" Zijn gezicht sprak boekdelen.
Nu was het mijn beurt om te lachen.....
woensdag 23 november 2011
Fluistering van de geest
Dwalend en dolend door mijn duistere gedachten,
ben ik het dwaallicht in een rottend moeras.
Een fluistering van de geest die zingt:
wie wil je dat "ik" ben?
Ben ik,
de traan op jouw wang,
die je verdriet doet?
De endorfine in jouw lichaam,
die je gelukkig maakt?
Jouw duivel, jouw godin,
of beide?
De bedwelmende,verstikkende geur van het moerasgas,
dringt diep door tot in mijn hersens.
En hoor de fluistering van de geest die zingt:
ben ik de zweer van jouw bestaan die door ettert,
en je leven laat wegrotten in het oneindige niets.
Mocht het heldere,warme licht weer gaan schijnen,
en het koele blauwe schijnsel van mijn dwaallicht dooft.
Hoor ik dan de fluistering van een engel die zingt:
ben ik de liefde van jouw bestaan, die je warmte
en geborgenheid geeft in jouw wereld,
in mijn wereld.
De fluisteringen sterven weg....
Ben ik iemand, ben ik niemand.
Wie wil je dat "ik" ben?
ben ik het dwaallicht in een rottend moeras.
Een fluistering van de geest die zingt:
wie wil je dat "ik" ben?
Ben ik,
de traan op jouw wang,
die je verdriet doet?
De endorfine in jouw lichaam,
die je gelukkig maakt?
Jouw duivel, jouw godin,
of beide?
De bedwelmende,verstikkende geur van het moerasgas,
dringt diep door tot in mijn hersens.
En hoor de fluistering van de geest die zingt:
ben ik de zweer van jouw bestaan die door ettert,
en je leven laat wegrotten in het oneindige niets.
Mocht het heldere,warme licht weer gaan schijnen,
en het koele blauwe schijnsel van mijn dwaallicht dooft.
Hoor ik dan de fluistering van een engel die zingt:
ben ik de liefde van jouw bestaan, die je warmte
en geborgenheid geeft in jouw wereld,
in mijn wereld.
De fluisteringen sterven weg....
Ben ik iemand, ben ik niemand.
Wie wil je dat "ik" ben?
Abonneren op:
Posts (Atom)